солен (прид.) - и (сврз.)

Да, јас ги изградив тие скали, бришејќи ја од челото потта секој момент, солена и слатка во исто време, ги изградив скалите, моето дело го измени просторот, го измени раката моја.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Пенест звук ми ги бодина сетилата - има мирис и меѓу стиховите што пробива солена и пловна снага да се допре, да се види пред да се опише.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Солени и топли, тие се збираат во длабнатините на неговите свиени усни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тука земјата беше многу солена и црна Зашто сѐ од изворот што ќе потечеше Суша ги цицаше и жед.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)