сопствен (прид.) - дете (имн.)

За луѓето преку триесет години беше речиси нормално да се плашат од своите сопствени деца.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа на Вера никогаш не би можело да ѝ се случи, па дури и ако би биле нејзини сопствени деца.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Да заборават на своите сопствени деца?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не заборавија. Кога се запознавме, постојано зборуваа за вас.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Почна да му сугерира дека ете, тие старци толку се лоши, што и сопственото дете, него, Хелвиг, а и неговите синови, не можат да ги поднесуваат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Гита го испрашува гледајќи го во празните, сиви зеници, без и да отвори уста, го прашуваат очите на неговите сопствени деца, очите на луѓето што едвај ги среќава низ испразнетите гета, погледите на оние 43 илјади луѓе што заминаа со писокот и чадот на локомотивите и што ги нема веќе, а тој, ете, ги гледа секаде наоколу.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Европа што ослободува и Европа што цинично уништува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Господе! Товара! Каков товар, господе, можат да ти бидат сопствените деца?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Штом слушна дека започнуваме разговор за Софи, рече: “Нема поголема несреќа од тоа да се надживее сопственото дете.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во собата се слушаше тивкото плачење на Марта, помешано со ѕвекотот на ножот и виљушката кои се тресеа во нејзините згрчени раце и удираа од чинијата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Смрт“ и „дете“; некогаш одамна, кога тие два збора се изговараа блиску еден до друг, чувствував како нешто ми ја прободува утробата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Нема поголема несреќа од тоа да се надживее сопственото дете,“ повтори сестра ми Роза.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некаде се доближуваме еден до друг: Ти си ги јадеш сопствените деца Јас си ги јадам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Првите мои чекори беа сврзани со основаното од нас списание “Сатирикон” и јас досега го сакам како сопствено дете, тоа прекрасно, весело списание. (Годишна претплата 6 рубли, полугодишна - 3 рубли.) Неговиот успех напола беше мој успех, јас сега со гордост можам да речам дека редок е културниот човек кој не го знае нашиот “Сатирикон” (годишно 6 рубли, полугодишно 3 рубли.) Но, на ова место јас � приоѓам на најдоцната, најблиска ера и нема да речам, но секој ќе сфати зашто јас на ова место смолкнувам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Од каде си, кутра? - Јас, господине, од селото дојдов: веќе трет ден не пиев, не јадев, сопствените деца од дома ме истераа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тој, можеби, не ќе сакаше да се занимава со толку здодевна работа да не го побудува кон тоа неговата природна добрина. 136 okno.mk - Здраво, сирота, - обично велеше тој, штом само ја пронајде најсакатата женичка, во искинат, сошиен од закрпи фустан.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И ете, јас го започнав.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)