ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Исто така, во Бојсовата инсталација Zeige deine Wunde (Покажи ја својата рана) од 1976 г., раната е нанесена во детството. 100 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

Се обидов по нешто да кажам за таа апориска нужда во текстот De l’esprit (За духот) и во L’autre cap (Друг курс) во врска со Европа. 4Дали би можеле да речеме дека техниките со кои се служите при читањето и пишувањето ја претставуваат деконструкцијата? 4Повеќе би рекол дека станува збор за една од нејзините форми или очитувања.

Сепак, за нашата епоха е својствено тоа што во мигот кога фонетизацијата на писмото - историското потекло и структуралната можност на философијата како наука, услов за epistémѐ - настојува да ја освои светската култура2, науката повеќе не може да се задоволи со неа во ниедно од своите напреднати подрачја.

Тој не знаел што претставувале тие, но нивната таинственост му зборувала дека можат да бидат само нешто добро.

Во тек се силовити разградби, се случуваат, не чекајќи да се доврши филозофско- теориското расчленување на сето што го наведов - тоа е нужно но бесконечно, а читањето овозможено од таквите пукнатини никогаш нема да го наткрие настанот; тоа во него допрва се заплеткува, запишано е во него. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 41 4Во каков однос се критиката и разградбата? 4Поимот критика, а сметам дека од него не треба да се отстапува, има сопствена историја и претпоставки за кои исто така е потребна една деконструктивна анализа.

Она што го привлекло детето била интуицијата за неговата сопствена историја и време и за присуството на нешто што никој не го забележал”.

Ниту пак врз она кое ние ќе го нарекуваме логоцентризам: метафизиката на фонетското писмо (на пример, на алфабетот), која, во основа, - од таинствени, но суштински причини, недостапни за еден обичен историски релативизам, - беше само најизворен и најмоќен етноцентризам, денес оди кон тоа да се наметне на целата планета, наложувајќи ги, во еден и ист поредок: 1. поимот на писмото, во еден свет во кој фонетизацијата на писмото треба, продуцирајќи се, да ја прикрива сопствената историја;

Неспособни да создаваат денес, да го организираат граѓанскиот развој на општеството како сопствена историја, а губејќи ги надворешните непријатели, Јужните Словени сега ја позајмуваат последната сила од идните поколенија за свое внатрешно самоистребување. »» Наспроти тоа, кај нас човек, општествено и психолошки, функционира единствено како припадник на одредена нација.

За разлика од многу тековни научни парадигми, AI не го поддржува дехуманизирачкиот поглед кон луѓето како потполно пасивни маханизми, лишени од морална одговорност. AI не мисли за нас како за слуги на „себичните гени”, за жртви на нашите сопствени истории, или за некој вид на генерализирани преклопни табли.

Со тоа би можел да патувам по некакво интерно време на сопствените доживувања, назад по сопствената историја.

Некои геј-мажи навистина си ги почитуваат историските претходници, како што сведочи книгата на Бартлет за Вајлд.

Иако името ветува дека тој прирачник е за геј-сексот, книгата, всушност, била замислена како сенаменско упатство за машкиот геј-живот.

Прават списоци со машки геј-јунаци и луѓе за пример.437 И отвораат четири очи за да најдат траги од сопствената историја.

“).

За тие цели, геј-мажите создале жив, многуопфатен експлицитен корпус од пишани, филмски и музички дела, знаменита акумулација на научни и критички трудови, како и институционални простори за натамошно проучување, размислување и откривање. ‌Понатаму, постои обемна популарна литература чија цел е да шири меѓу геј-мажите корисни сознанија за геј-мажите, од совети за дотерување, преку геј-историја, до што да се очекува од една геј-љубовна врска.436 Оригиналното издание на Радоста на геј-сексот (The Joy of Gay Sex), објавено во 1977 г., содржи не само илустрирани написи во кои се опишуваат разни сексуални пози туку и објаснувања што се тоа дискотеки, зошто геј-мажите одат таму и како треба човек да се однесува во нив, како и написи за особената важност на пријателствата во животот на геј-мажите или за тоа како човек да се справува со љубомората, а, сепак, да има среќна врска што не е сексуално исклучива.