Но она за што се работи, она на што упатува, не е ништо друго освен самиот тој, ништо освен неговата вредност во рамките на внатрешно доследен, формален систем на значење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа е самото нешто.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ете зошто, како што вели Д. А. Милер, „стилот“ е „глетка“ за која „е тешко да се зборува... која дури и тешко се гледа“.381 Или, како што тоа го срочил Оскар Вајлд, „Вистинската мистерија на светот е видливото“.382
Средишниот дел на книгава му се посвети на гледањето, на разбирањето и на зборувањето за значењето на мелодрамата како геј-стил – и на зборувањето за него во негови сопствени поими како нешто своевидно.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Колку и да е тешко да се конкретизира значењето на стилот, тоа, сепак, не е сосема невозможно.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тргна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Може да се разбере, под услов да се објаснува со неговите сопствени поими.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Држи му се – еве нѐ, тргнуваме!
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да ја разгледаме уште еднаш онаа мигновена секвенција на сликите од Милдред Пирс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
“383
Значи, стилот може да се анализира: може да се натера да проговори, да каже нешто со сопствени поими – може да се натера да не упатува на нешто друго, туку да каже нешто што самиот тој го значи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во случајот со секвенцијава од Милдред Пирс, она што би ни требало за да ја завршиме анализата, да ја конкретизираме точната вредност на секој стилистички елемент посебно во контекстот на неговиот систем, е длабоко техничко познавање на продукциските вредности и работни начела на поединците што го направиле кадарот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)