сопствен (прид.) - смртност (имн.)

Ја загубивме нашата слобода кога станавме свесни за сопствената смртност, невиноста се загуши во пропаста и ништовноста на веќе и така неподносливиот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Таа е дискурзивна формација во која се проектираат оние помалку цензурирани психички процеси.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Често се прашувам колку она што сега го мислам има врска со одвикнувањето, колку со созревањето, а колку со соочувањето со сопствената смртност. (извадоци од разговор воден од Агата Јунику и Горан Сергеј Присташ за списанието Фракција (4). пример 6 Franko B.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Имав околу 25 години и го проживував таканаречениот пост-младешки страв од сè.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Оваа провокација, и степенот на нејзината искреност, или симулираност, е предизвик којшто дендиите отсекогаш му го поставувале на општеството; на потребата да се раздвојат фактите од фикциите, позата од целта, таа опсесија на конвенционалното мислење.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Најимпресивните од нивните панели се бават со едно амбивалентно прифаќање на нивната сопствена смртност, и со проблемот близок на секој соработнички пар - што ќе се случи со едниот кога другиот ќе умре.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Вака се отвора стремежот и кон еден нов „реализам“, односно кон приближување спрема Реалното, но овојпат кон она лакановско Реално, со коешто се сретну­ваме како со „решително порекнуван факт на нечија сопствена смртност“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)