Во културна смисла тоа беше триумфален експеримент.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Гледано од ваков аспект, откако 150 Margina #11-12 [1994] | okno.mk ги завршил сериите слики за познатите личности и несреќите во раните шеесети, Ворхол станал жртва на сопствениот успех.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дека било јасно дека тој е уметник, дека тој не креира култура туку едноставно ја репрезентира, преуредена, изманипулирана и акцентирана по негова волја. (...) Мислел дека сме сфатиле, дека секој можел да увиди дека славата што тој ја произведуваше (за него и неговите суперѕвезди) не била вистинска слава, туку само репрезентација на слава, реторичка симулација на слава.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дури и ретроспективната изложба организирана од Музејот за модерна уметност 1989- та година концепциски го подржа ваквиот став.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Целата идеја да ги испразни сите институции во Америка - затворите, приватните училишта и клубовите од внатрешноста - и да ги пренесе во своето студио учејќи да зборува преку медиумот на оваа бука, на нов народски јазик, сѐ уште вчудоневидува. (...) Сепак, на крајот Фектори беше осудена на пропаст поради сопствениот успех, поради светлината што ја фрли и поради контрадикциите на Ворхоловата личност што тој така извонредно ги отелотвори во Фектори како своја фикција - големата американска сказна: Неговата храброст и софистицираност, неговата не виност и несигурност -Дракула и Пепелашка-Дрела (Dracula and Cindarella - Drella), како што сите го знаеа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во оваа програма ќе бидат вклучени разни изворни материјали, подготвителни цртежи, меморабилии, и други материјали што го одредуваат делото во формален и културен контекст.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)