Како што Хајдегер зборува за еден аспект на јазикот кој сокрива, за притајувањето, така Дерида сугерира мислење во насока на diffѐrance, на одложување/разликување, на okno.mk | Margina #10 [1995] 73 една неопределена игра без крај, референт, или специфична функција.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Литературата не е соучесник во овие процеси, туку по налог на својата специфична функција таа е само сведок, честит и храбар сведок, којшто не молчи туку гледа и кажува, добро гледа и добро кажува и трајно посведочува.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)