спокоен (прид.) - тревка (имн.)

Оти од небото до земјата, од едната страна на светот до другата, од шарката на измамата до нив - никаде ни здив од вистинско ветре, за што сведочеа спокојните тревки крај пругата, а сепак мислиш дека местото е зафатено од огромна ветрушка што смука сѐ низ тесното грло и којзнае каде го префрла!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)