Тогаш јас ќе имам склопени очи, бледо лице, неподвижни раце спуштени на стомакот.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Тенкиот свилен фустан полн со набори, се вееше, се пафташе како на силен ветер, а ѝ се пафташе и опашката од косата и ѝ поигруваа обетките и огрлицата на гушата спуштена на широкото деколте на фустанот и браздичката меѓу дојките кои при силното вртење потскокнуваа како да сакаа да излетаат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)