сребрен (прид.) - прстен (имн.)

Еден од нив, од тие нејзини многубројни прстени не го испуштав од вид.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Потоа, токму како што посакував, го извади оној нејзин сребрен прстен со голем зеленикав камен од показалецот и го стави мојот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нејзините долги, тенки прсти, со многу сребрени прстени, летаа по мене и ме допираа како што ветерот ги допира нежните треви во јуни, во нашата ливада во Маврово.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ја вртеше дланката на сите страни и не престануваше да се одушевува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ја отвори едната дланка и ми подаде сребрен прстен со голем зелен камен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Никогаш порано не бев го видел толку искривен и шашлив од грижи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таа не носи злато, само со сребрени прстени си ги реди рацете. Има девет. На десет прсти носи девет прстени.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еднаш ми има речено дека нејзин број бил три и дека затоа носи девет прстени.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)