стар (прид.) - е (гл.)

Симон Наконтик, в темница уште повретенест, стоел над него, веќе чекал да биде повикан.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И да сакам не можам, вели, на стар човек — стара е секоја облека.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Влегува Димитрија. Стар е. Сакат е. Оди со патерици.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
ВЛЕГУВА ДИМИТРИЈА. СТАР Е. САКАТ Е. ОДИ НА ШТЕКИ. ТЕШКО СЕДНУВА НА ДРУГА МАСА.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Има силно воспаление на белите дробови, а и стара е.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
БИРТИЈА. РЕЧИСИ ПРАЗНА. НА ЕДНА МАСА СЕДИ АНЃЕЛЕ. СРЕДНИ ГОДИНИ. ПИЕ ПИВО.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
По булеварот Saint-Germain сликарот стар е секој ден.
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)
Знаел што ќе се бара од него: секогаш на денот на свети Никита бил дерач и готвач во манастирот, сега ќе дере и ќе сече месо а во него се буни нешто, стар е, не сака утре никој да го проколнува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)