Ќе ѝ викна: „Нешко, Нешеее", и веднаш ќе и заврте тие вилџаните по мене и ќе се оклешче, како стара баба без заби.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Откако се наиграа и нашетаа низ село, сите улички ги протрчаа со коњите, сите кучиња ги нападија надвор од селото, ги направија коњите бела пења, изгазија ергенчињата по некое девојче, турнаа по некоја стара баба и ќерамида од покривите; на еден знак се прибраа секој во својата „база".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Му врза Јандре оглавник на гуша на попот српски и го поведе од куќа во куќа; му тропаше на една тенеќија и удирајќи го со кундакот на маликерот, му заповедаше Ајде сега, Божано, кажи како се тркала стар дедо со стара баба.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И попот се тркалаше во дворот во правта.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Незгодата (или згодата) во врска со градот беше што тој имаше само неколку ретки жители, исто толку ретки колку забите на стара баба.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
А уметноста целата е подземна вода, така, со повремени мочкања надвор, колку да им ги попрскаме кондурите на бескрајниот пролетеријат и тие пар државни чиновници - мислам дека ги набројав сите во државава, ако ја исклучиме старата баба на Неџо која почина минатата недела.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
На по некој гроб само стара баба.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Премногу е стара бабата Беранж за да ги искачи моите спратови... Од кај ли излегува? ...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Силна ми војска потргна. Кога ми дојде под село, стари ми баби намери стари баби питаше: „Кај ви се партизаните, кај ви се ваши сељани, сељани та и сељанки?“
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Си одврзал ортомата и тргнал по еден сокак да одит и дошол до една куќа од една стара баба.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Крена глава стара баба, крена, сја опули, а из очи с'лзи капат, роњат сја как бисер.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
- Стара баба тук разгрна од козина торба, та изм'кна стара баба...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
II. Во црковната градина, во двор'т широкиј, седнала е стара баба пред црковни врати.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)