„Хипиците“ делуваат морничаво во ноќните часови на послани стари весници или пак на некакви чаршави продаваат накити, но ако ги сретнете во групи, тие пеат и свират на гитари.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Стојче, како ќе биде оваа работа, - го остава најпосле стариот весникот на колена.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Овие фотографии беа репродуцирани како илустрации за реклама во весникот, фалејќи го измислениот лик „Редуко“ и гледачите многу добро можеа да ја видат оваа реклама како и мене лично кога Вилијем Бендикс ќе го рашири стариот весник кој го закачивме на бродот. Таа улога беше голем успех.“
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Работев со Бен Хехт кој често ги консултираше славните психоаналитичари.” •Каква беше смислата на отворањето на вратата при првата прегратка на главните јунаци? •Хичкок: „Го замолив Бен да пронајде симбол во психијатријата што означува раѓање на љубов помеѓу мажот и жената, и тој ја пронајде вратата.” •Зошто за делот со сонот му се обративте на Салвадор Дали? •Хичкок:„Кога дојдовме до сцената со сонот, сакав потполно да прекинам со традицијата на филмските соништа кои обично беа магловити и нејасни, со екран што трепери итн.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сувата плунка ли ќе ни биде помошен материјал?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Од внатрешната страна на ѕидот на лотката од стар весник пишува дека го убиле Троцки.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Дедо ти Ное го исфрлиле од ковчегот и си направил лотка од стар весник. Дај што ќе дадеш.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Од капетанијата го прекоруваат дека нема појас за спасување.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Кога го убиле Троцки за’ржале сите коњи, кобили и ждребици на црвената коњица.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ја мајката, и тоа да не го пишува на внатрешната страна на ѕидот на лотката од стар весник?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Потоа нашите погледи распознаваа билјардски стапови, саксии со свенати фикуси, врзопи стари весници, расипани детски играчки, извиткани и скоравени чевли, празни шишиња од алкохолни пијалоци, расипани ноќни ламби со згмечени абажури, фотографии врамени во рамки од кои се лупеше бојата и на кои нечистото стакло беше скршено.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
А кога ќе ја отнеше тапата од шишето, таа пукаше како ќорфишек од берданка - шишето завиткано во стари весници, стуткана мукава или, сплетено ако е поголемко, во ѓолско лико, а тапата не од плута како што беа граничните пловки на езерото туку од исушена кочанка што излегува од устињето насилно, со офкање.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се користи со мошне малку средства, но тоа навистина е размислување за сликата; сигурен сум дека тој би можел да направи нешто сосема особено сликајќи само стари весници и свеќа. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 63
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Брзаат и двајцата. Митко наоѓа и еден стар весник.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Изарчија цела кутија ќибрит, сите стари весници што ги најдоа дома ги изгореа, ја наполнија собата со прав и чад, а потоа немоќни, смрзнати се згушија еден до друг зад ладната печка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Велат, тука работеле луѓе. Јас не гледам никого. Скршените стакла на вратите се прекриени со стари весници.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Какви чувства ќе се разбудат во тебе кога твоите „ангелари“ со развеани коси долги ќе поминат покрај клупата во градскиот парк, а ти, покриен со стари весници, ќе им се израдуваш на убавината, младоста и среќата... и нема да ги препознаеш, а ни тие тебе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Така, во ова модерно време компотот што нашите баби го испраќаа здравоживо за внучињата, во тегли завиткани со стари весници, се претвори во чај, се разбира без парчиња овошје во него, само вода.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Готова сум да ризикувам, но само за нешто што вреди, не за некакви парченца стар весник.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога се обидов да го расчистам купот стари весници, хартии и разни дребулии од длабокиот внатрешен раб на прозорецот, на подот испадна една фотографија, извиткана од влагата што допирала однадвор: Борко, од времето кога се запознавме, веднаш по Војната.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
А Американците се сторија три да му судат на хакерот од Лондон Кој еднаш им беше напишал во компјутерскиот систем Дека американската надворешна политика Е слична на државно спонзорираниот тероризам Многу му беа бесни Американците на хакерот од Лондон Оти знаеја дека тој повеќе ги изрезили Од пијаните офицери кои некогаш ќе задоцнеа со симнувањето на гаќите При празнењето на бешиката и на дебелото црево Ние коалите слатко си се потсмевнувавме Оти на дело се покажа пред очите на цел свет Дека ако сме дембели не сме барем мочковци и серковци И дека тие работи си ги вршиме на раат Откако ќе сониме дека сме качени многу високо на дрвото Или ќе се видиме во огледало со венец на глава А што е најважно кога одиме по нужда Со саати читаме стари весници и секси ревии.
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Што има во стари весници?
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Сите беа мошне убави и се штитеа себеси и возачот од дождот со стари весници.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Тука, токму пред вратата, често оставам стари весници и друга хартија.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Газеше сè подлабоко, а ноќниот здив на Градот го напаѓаше со излитените сништа што се кинеа како парчиња стари весници, за повторно да се намножат во нови бранови.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Некој може повторно да се роди и да се покрсти во детска када - може повторно да биде течен како водата на животот - како што според Бојс и купот стари весници што тој подоцна ги користеше во својата уметност беа симболични батерии што произведуваа топлина и топлинска енергија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тие го негувале, тврди Бојс, околу осум дена, му го спасиле животот замотувајќи го во маст и кразно, сѐ додека не го пронашла германска спасувачка група.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ваквите предмети - а тие се многубројни во Бојсовата уметност - се мементо мори и претворени се во зраци на надеж.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Иван и Ивана, Влатко, Филип и Нина прифатија задача да разгледаат стари весници - „Нова Македонија“ и да подготват прилози потпишани од Ванчо Меанџиски.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Зад нив седи човек и чита некаков стар весник.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Видете го како решава крстозбор од стари весници, а нам токму тоа ни го префрла.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Мене ми се случува еднаш на десет години, а вие сте манијаци по крстозборите – се бранеше татко ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)