Но каде и да си и зошто и да си мајка тоа добро го знае: на сонот ми доаѓа една убава птица и само удира со крилјата на нашата стара порта, само удира...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
О, потомци, островјани на бесконечноста, љубовта кон вас нè прави неранливи. * * * Немало потреба да се мачиш и да ми пишуваш, сине, зашто мајка, како Исуса, писмо не знае!
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)