стар (прид.) - прч (имн.)

Ѕверски се тргнав од неговата тромава прегратка, скокнав.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ти, стар прчу“, викнав, „Ќе подаваш ли раце по сѐ што е туѓо?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ах, стар прчу, што ни стори бре човеку! го искара стопанот во себе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ти шо велеше: „Којзнае дали ќе а свиткаме ваа, оти е помината низ сито и решето“. Дејди, Петко, дејди стари прчу.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Дедо ти нешто ти призна?“ „Ха“, извикна. „Требаше да можеш од некаде да го видиш стариот прч.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)