Попрво, таа е ангажман во стратешки предизвици за градските структури и медиуми кои посредуваат во нашата секојдневна перцепција на светот: ангажман преку естетско-критички прекини, инфилтрации и апропријации кои го доведуваат во прашање симболичките, психополитичките и економските операции на градот.“
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Страотниот стратешки предизвик ништо не гарантира однапред, дури ни пресметката (везден нужно спекулативна) дека контрадикторниот предизвик уште и би можел да ја влоши состојбата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Зошто не го сакам зборот “норматив” во тој контекст?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За Водичко, целта на критичката јавна уметност е „ниту задоволно самоприкажување, ниту пасивна соработка со големата галерија на градот, неговиот идеолошки театар и архитектонско-социјален систем.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)