страшен (прид.) - писок (имн.)

Кога го наближи Царевдвор, првото преспанско село, низ кое помина на враќање од ловот, страшни писоци му ги заглушија ушите...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Локомотивата како да удри во нешто таму напред, некоја невидлива сила проструи низ вагоните и луѓето, а долу под нив одеднаш сите тркала под сите вагони не се вртеа туку се лизгаа по железата со страшен писок, кој пак, некако на чуден начин се вовре во испозаспаните низ целата композиција.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)