страшен (прид.) - удар (имн.)

Неговите усни беа сиви и натечени кога му говорев за шумот на зрелата `рж и тој по секоја чаша ме тераше да те разголувам за него, сѐ додека со страшен удар не ќе му ја смачкав муцката.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Неговите усни беа сиви и натечени кога му говореа на шумот на зрелата 'рж и тој по секоја чаша ме тераше да те разголувам за него, се додека со страшен удар не ќе му ја смачкам муцката.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тогаш ја зачукува машината со страшен удар, за да ѝ ги смачка сите букви, за да ја срамни целата...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„А парите на мајка ти?...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Кога Бендер со економот минуваа по куќата, вратите им салутираа со страшни удари.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вратите ги стигнуваа бегалките и ги туркаа во грбот, а одгоре, со тап звук, веќе се спушташе противтегот, пролетувајќи како ѓуле покрај слепоочницата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ја сфаќам тогаш „каденцата“! Срање!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)