Во тоа, геј-културата едноставно си ја признава положбата – пошироката општествена состојба во која се наоѓаат геј-мажите во стрејт-општеството – како и нејзиниот единствен однос кон сплетот од општествени вредности што одат со претежните културни облици на тоа општество.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Хомосексуалната желба што ја чувствуваат гејовите ги става во субјектната положба на жените и симболично ги бележи како женствени, но таа и им овозможува да задржат барем некои одлики на традиционално мажествени родови улоги.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Машките геј-културни практики, затоа, се склони да си ги сместуваат субјектите, без разлика дали тие субјекти се стрејт или геј, во положбата на исклученото, на дисквалификуваното, на изведбеното, на неавтентичното, на несериозното, на патетичното, на мелодраматичното, на претераното, на извештаченото, на хистеричното, на феминизираното.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Каква слика, какво сфаќање за машкото хомосексуално чувство и восприемање одразуваат ваквите гледишта?
Еве ви, на пример, некојси зафркант (стрејт или геј, небитно); вака му вели на некој геј- маж: „Не си ми ти баш многу геј, знаеш?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Голем број машки геј-културни практики ја нагласуваат женствената позиционираност на геј-мажите, активно поттикнувајќи си ги учесниците (од обата пола) да ја заземат општествено обезвреднетата и маргинализирана положба на жените, па дури и да ѝ ја преувеличат маргиналноста и деградираноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)