сув (прид.) - образ (имн.)

Пламенот заигра со мрежестите шари и му го осветли долгунестото, збрчкано лице со ретките мустаќи свиснати надолу и слепени за сувите образи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Отидов во кујната. На масата лежеше кутијата со приборот за јадење. Седнав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Да можев да плачам, трагата ќе се помешаше со солза; вака мојот сув образ ја галеше сувата трага.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)