сув (прид.) - трева (имн.)

Ајде, на куп фурките и вретената!... - Тој собра сува трева, накрши суварки, ги пикна под купот и ги запали.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го чувствуваше тоа и се муртеше: чајот во лажниот јапонски порцелан испаруваше и мирисаше на суви треви.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Зашто кога човек не е сам и сувата трева е повесела, ќе се сетев.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
2. Се разбуди на сува трева и го чу белото бранесто брзање на реката и уште - ситни удари на чекани во петте грча на здробените зглобови.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не помина миг време, кога од некаде, од кај ридовите, од над селото, од прнарите, од леските, од кај трњето, од кај капините, од зад сливите, од зад сувите треви, Алајко и Мире слушнаа свирки, тапани и тамбури, ечеше божја музика, божја милина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кажуваат оти на Сушево и мравките умирале од жед, и птиците не му го надлетувале небото и добитокот се држел скраја од неговата сува трева.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ми ја подаде кошулата и јас ја ставив на сувата трева настрана.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Вечерта, доцна, кога на запад веќе беше папсана црвената светлина и јас полека се смирував, на листот хартија, во одвај започнатата повест, го напишав токму тоа: „Тивок, жежок ветер ги носи огновите кон нас и фрла жарје и паулици сред сувите треви...“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Стоев на сувата земја и, ми се чини, не часови, не денови, туку години поминаа, откога смогнав да ги кренам нозете и да почнам да ги влечам стапките надолу по изгазената сува трева.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тивок, жежок ветар, ги носи огновите кон нас и фрла жарје и паулици сред сувите треви.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Освен шумолењето на лисјата, во воздухот се движеа и други ноќни шумови - ут ќе писнеше, еже ќе зашушкаше во сувата трева, осамен стар лисец ќе залаеше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бојан ги остави овците да чепкаат сува трева низ папратот на Заветна, и помина од другата страна на поточето, да види каде се говедата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нешто како глас во каша од врескави слогови, со салата од сува трева, посолена со пустински песок.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Побрзај, крокодилите те чекаат.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ја ставам картата на сувата трева до мене и со показалецот врвам по неа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Се тркаламе по лединките од сува трева, не одбираме место.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Партизанот што одеше по мене нешто рече и одеднаш се најде пред мене, па сувата трева веднаш се обои со крв.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Треба да го вратиме пред да стане кој и да било на светов и во околинава.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Братучед ми Мурад јуреше на коњот преку полето со сува трева кон еден канал за наводнување, го прескокна каналот, а по пет минути, кога се врати, од него капеше пот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кожата им се изѕира низ брадата, како снег од под сува трева.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Студеникавиот попладневен дожд дојде низ падината, допирајќи ги пченките во обработените ниви на ридот и барабанејќи по покривот од сува трева.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)