творечки (прид.) - процес (имн.)

Еден од најсјајните и истовремено најраните обиди да се проучат ефектите на психоактивните супстанци врз творечкиот процес ги направи Елдрич (Aldrich, 1944).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Под дејството на психоделичните дроги се зголемува и се изострува концентрацијата за одредена задача, способноста за визуализација на проблемите во нивниот најширок контекст, се редуцираат инхибициите, се зголемува енергијата и одлучноста, а сето тоа му е неопходно на уметникот за време на творечкиот процес.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дека творечкиот процес е често многу близок до онирично-халуцинантните состојби се знаело одамна, многу порано од современите медицинско- психолошки истражувања.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Пет (Pet) и Бол (Boll) 1968. година го концептуализираа творечкиот процес во четири фази, коишто сукцесивно се надоврзуваат една на друга: подготовка, фрустрација, увид и верификација.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа значи дека дрогата поттикнува изменети состојби на свеста, во суштина единствени, а патиштата до нив се различни, според тоа, и творечкиот процес не е посебен продукт на психофармаколошкиот ефект на дрогата, туку е само поттикнат на своевиден начин, исто така како што може да настане спонтано, како што и најчесто е случај во творештвото.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тргнувајќи оттаму, можеме да се запрашаме дали Duchamp-овиот проект самиот да произведува пигменти, од почетокот до крајот на процесот, тргнувајќи од природните материјали, металот, прашината или чоколадото, се состоеше токму во тоа да ги произведе „првобитните” бои, т.е. творечкиот процес да го приближи до неговите извори, моментот кога се насобира глина во ступа, значи по узор на ренесансните мајстори (каков што е Leon- ardo кој самиот ги ситнеше боите во својата bottegha), како некаков заколнат ерген - што токму и беше - своето чоколадо.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Во личноста на Јуриј Аненков се појавува за Набоков едновремено и познавач на апстрактно-литературните проблеми, т.е. чисто формалната, режисерска страна на работата и оценувач на внатрешните творечки процеси на авторот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Издвојувањето на фонетските единици на јазикот за кој се создава писмото, како и нивната распределба во систем, претпоставува истовремено изнаоѓање на определени графички симболи, со чија помош треба да се изразат издвоените звуци.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во суштина, тоа е создавање на план на израз напоредно со план на содржина на системот на писмо и овие два процеси взаемно се сврзани процеду­ри, додека оформувањето на планот на содржина и на израз претставува един­ствен творечки процес на создавачот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)