Би сакала да сум цвеќе, и во милувки да те галам да бидам ноќна птица, и кога телото твое жар ќе жари ко змија со јазикот оштро, да пијам сок од твоите жили, и така в бессоница, да те милувам тебе мојот најсакан цвет, што рози и ме мори...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Осип Сечковски кашлаше и викаше низ солзи: „Онисифоре, зошто го стори тоа, мамичката твоја?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Па држи се, чето, со последни сили, ти одбор си, чето, од народов мачен, и крвта што тече во твоите жили за слобода дај ја и за живот зрачен.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Почекај, ќе те фатиме и ќе ги врзуваме опинците и објалата со твои жили.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)