темен (прид.) - вода (имн.)

Кога отец Иларион излезе и ја заклучи вратата, Бонети се разврте со очите низ дворот, и откако се увери дека нема никој, отиде кај ќелијата, се наведна и го залепи окото на клучалката; ја виде Смилјанка легната на постелата гола; осветлена од прозорчето прилегаше на бел цвет врз темна вода; ги држеше расплетените коси на градите и ги виткаше на прстите; над неа во камарата стоеше иконата на св.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Таму, до бога!“ извика еден од нив, и двајца цајкана зацапаа во плитката вода без ни да застанат да си ги соблечат чевлите, бревтајќи, додека кожните реденици со чкрипење им се триеја од стомаците.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Гледај ги нивните светли риги во темната вода и погодувај колку има до нашата светлост.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И сѐ почесто се завртуваа околу него темно-модри кругови и елипси, се множеа и се ширеа како бранови на темна вода.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Возилата се сопреа на работ на водата и цајканите бучно излегоа мавтајќи со огромни батерии чиишто светлосни снопови се прекршуваа врз темната вода.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Под налетот на таа светлина, далечното биење на молскавиците изгледаше бледо.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го оставивме да плута, прпелкајќи се тромо во темната вода.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)