темен (прид.) - понор (имн.)

Во миговите кога беше сама, доаѓаше таа да ја потсети, враќајќи ѝ го она кое неколкупати го фрлаше во темниот понор на заборавот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со острилото на мечот, открија љубовта сокриена во скротива карпа... ’Рти ново искушение од невистини слушни ги зборовите неизречени со клучалката пред темен понор...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)