Постарата жена, со бели коси и очила со темни рамки, облечена во темно-син костим, одвреме навреме погледнуваше де во мене, де во Ели со некој нерадосен поглед.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
На балконите од повисоките згради висеа како гроздови сеирџии и во темните рамки од прозорците се лулаа подадени глави, зафатени од спојот на непреодлива љубопитност.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)