Наместо било што во директна врска со О'Брајан или со Братството, во свеста му се појави некаков комбиниран приказ од темната соба во која мајка му ги помина последните денови од животот и од малата соба над продавницата на г.Черингтон, со стаклениот тег за хартија и со металната гравура во нејзината рамка од ружино дрво.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На здравје, другар брат. Чао. Чао? Се изненади. Чао, како тогаш кога се убивав со ракија во темната соба на хирургот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Влегов во темна соба без составките на моето тело: без глава, без мозок, без потекло, без име, без настани по кои би се сетил што сум бил, што се случувало, кој сум.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тој двапати го заврте клучот зад себе во темната соба, а таа ги фрли кошулата и градникот на подот, минувајќи со раката преку влажната брадавица.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Оваа зима е некако постудена од другите, си помисли кога погледна низ прозорецот и виде дека повторно заврнало снег.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Веќе беше доцна и во темната соба светеше само екранот на компјутерот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ниска, темна соба со крив таван од греди.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
На подот рогузина. На десниот ѕид долапче со чинии, под него стар ковчег. Неколку триножни столчиња. Бедно, но чисто.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Недалеку од мојот дом, во жолтата еднокатница со темни соби, меѓу стаорци и дрвеници, живееше мрдната вдовица со болникав син шивач.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
troglodyte mode, hek mode, стадиум на ларва - програмирање во темна соба, со очила за сонце и со инвертиран екран (црни букви на бел екран) поради болки во очите по повеќечасовно (или повеќедневно) гледање во екран. Се препорачува и гласна музика во позадина
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
И денес го гледам татко ми, онака свиен во темната соба, претворен во силуета пред светнатиот апарат во мракот на одајата и наслонет со увото на шепотливото радио. Еден ден, беше тоа некаде кон почетокот на окупацијата кога дојдоа и ни го запечатија радиото, Рашела почна да ги забележува нашите потсмешливи погледи, по посетите на млекарот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
ВТОРАТА ЖЕНА: Не мислиш ли дека ние децата бевме тие цветови кои ни криви ни должни беа одгледувани во твојата темна соба.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Веќе ништо не ми беше мило и барав да си заминам што побргу.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Се сети на последните часови од мајчиниот живот; лежеше во задушливата темна соба на другиот крај од ходникот, а однадвор се слушна меланхоличниот италијански напев.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се стресе кога пак го слушна гласот од мајка си како без прекин повторува со налудничава упорност: – ’Дереваун Сераун! Дереваун Сераун!’
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во темните соби вчас ќе заиграа фантомски сенки, таму каде што завесите сѐ уште не беа навлечени.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)