На дното на темната јама, Еразмо во мракот го напипа старецот, неподвижно струполен на мразот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Таа заповедуваше и молеше со празна темна јама.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Таа заповедуваше и молеше со празна темна јама. Не тоа не беше исто.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
— Кој е тој непознат човек шо сака да ми помогне? — праша Најдо и се протегна да ги размрда мускулите, да му се раздвижи крвта, бидејќи ете, неколку дена како лежи во темната јама без воздух, без светлина, бетер од оние во прилепскиот затвор и во Катилане во Битола.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)