тенок (прид.) - и (сврз.)

Тенките и ковчести раце на првиот пак се опнаа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се исправи пред нив и сега можеа да видат дека е висок човек, малку подведнат, клифунест во носот, усните тенки и лицето издолжено.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ги поткреваше бузите, тенки и остри, едната нагоре, другата надолу, и ги покажуваше забите како куче готово да касне.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Стојам на стаклени проѕирни столбови, а платформата е толку тенка и слаба, што секој момент може да се скрши.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Низ прстите на рацете, кои станале тенки и проѕирни по божикните пости, ѕиркаше килибарната бројаница.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Костумот што не го соблече од вчера му беше сосема истуткан од долгите преместувања од една на друга фотелја додека синоќа се обидуваше да најде место кај што ќе му дојде сонот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не за друго, туку дека таков редок примерок не прошетал пред нив, а тие треба да полагаат на него и на неговите долги, тенки и дебели кои, ако не куртулат, нема да бидат ни за кукурек.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Марко го изучи занаетот и изработуваше свеќници од тенки и испреплетени жици, а ибрици дури и од чисто злато, украсени со скапи камења и шари, умот да ти зајде.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Тенката и ковчеста става го потсети на млади плашки, но ако тоа тело на јагула го привлечеше на своите гради, тоа немаше да се скрши, туку ќе се свиткаше мазно и лизгаво.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Исцрпениот Арсо го заменува Павле. Им се сака да веруваат дека карпата е тенка и пробојна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тогаш имаше многу магла и гласовите тешко им се пробиваа низ пасамката бели влакна, а сега нема толку магла, ама има тенки и скоро невидливи сиџимки дожд низ кои исто така тешко се пробиваат гласовите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Рацете му беа тенки и долги, нозете цврсти, но не поцврсти од моите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И кога во мода влегоа чорапогашниците, значи хулахопките и тие тенките и нежни работи за под фустан, терав пат во Дојче Демократише со оправдување дека одам за да ја поправам протезата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
ТРЕТАТА ЖЕНА: А јас кога ќе се сетам, веднаш по разводот на мама и тате, ми беше интересно да заминам кај новата жена на тато, таа беше монденка, тенка и заводлива и сѐ ми ветуваше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Таа имаше интересна, чудна глава, која, колку што ја гледаше Илко, толку почудна му стануваше, особено во профил: лицето и челото ѝ беа сплескани, издадени, налик на сечило од секира; носот шилест и издолжен како клун; очите ситни како мониста; веѓите тенки и споени; ушите мали, прилепени; усните заоблени, собрани како свирка. Зборуваше со шуштење.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)