тих (прид.) - шепот (имн.)

Повеќе како тих шепот на недоумица, исчудување па дури и сожалување.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Стоеше, увиснат, а ноќта беше само тих шепот на снежниот врнеж, кој не се слуша, кој само се сеќава со неговата мека густина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)