Да отиде во бањата и да пушти топла вода?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Топлата вода потполно се исклучува, а одржувањето на хигиената останува само нешто што постоело во минатото.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Редуцирањето на базичните услови оди дотаму, што им се укинува и водата за пиење и за миење, па така цел погон е приморан да полни вода од единствената оставена чешма, која се наоѓа во РЕ Енергана.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, сега гледам, работите стојат поинаку, бидејќи вредностите кои ги држеше тој пред себе како црковни табли, всушност ги доживуваше како товар што насилно му е натоварен, а за неговите кошули и за огнот в куќа и во нас, и уште за сандаците за замрзнување на кои им скапуваше газерот, за разглавените капаци на клозетските шолји, за штекерите без жица за вземјување, за цевките ф-15 за одвод на водата од машината за перење и бигорисаните цевки за довод на топлата вода, за недоволниот притисок на водата во бањата и преголемиот притисок во неговите уши, за лековите за детето што не можеа да се најдат на рецепт, а можеа да се најдат еди каде, на другиот крај од градот,
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Едноставно, никој денес не смее да си дозволи да измислува топла вода покрај бојлер.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Замисли сликар што после Малевич, слика бели платна.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Има уреден плац, со сите комуналии, кафеана, со ладна и топла вода и нависина конфорно уредени кампинг-приколки, кои се издаваат за семејства или за самци.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Стопанката на „Диас“ ни рече колку чинат собите кај неа, дека тие имаат ладна и топла вода, и дека во ресторанот нуди евтина храна.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Зелена и лете и зиме, тука виреат многу видови растенија. Зиме се одгледуваат со топлите води од бањите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Му ги одврзале рацете, устата, очите и со часови го триеле со топла вода и ракија.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Градот беше нешто како одмаралиште, како када со топла вода.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Се прибра во колибата, стави малку маст во тавата, стави топла вода, во неа сол, па во таа топла, масна течност, го надроби како камен стврднатиот тричник.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А тоа подготвен значеше да донесе повеќе дрва во колибата, да го чува огнот разгорен, да има секогаш топла вода во котлето, за да може веднаш да се свари качамак или компири, тоа подготвен значеше доведување во ред на сè што беше расфрлано, сè што на секој начин беше надвор од вообичаениот ред и поредок во колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но болката можеше да ѝ понуди перниче термофор со топла вода или перниче за затоплување, како во минатото, за да ја смири, но, иако ги имаше и едното и другого, таа сакаше да ги употреби, не сакаше да го открие тој стар непријател зашто не сакаше да се открие себе.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тие газат со босите нозе низ топлата вода, си играат, трчаат, разговараат. По цел ден.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
И така, откако не исчистија со топла вода и сапун и валканите пљачки ни ги попарија и ги испраа, и откако не дооблекоа и добро не нахранија, по топли и средени куќи не сместија, тогаш почнавме да се пребројуваме, да прашуваме и препрашуваме за живи и загинати, за сакати и изгубени, и се собиравме на оплакување, на помен и намнисување во тие куќи напуштени, од кои, како што се зборуваше, ги беа истерале Германците.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Некои од нив ги подаваат рацете нагоре, чекајќи млаз.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тие се смеат, конечно ќе се избањаат со топла вода, со доволно вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога рацете се обвија околу него, се стресе, зашто не ни слушна дека некој ја тргнал пластичната завеса.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Топлата вода пријатно му се слеваше по рамената, по грбот и по градите.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Во последно време, кај нас, некои политички аналитичари, некои интелектуалци, открија топла вода, изнесувајќи пред јавноста дека меѓу политичарите немаме личности.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
А и кој нормален би градел музеј тука - за време на локалните избори додуша им ветуваа споменик на сред село, интернет во секој дом и топла вода од сончеви колектори, ама единствено што добија од сето тоа беше плазма телевизор во локалното гранапче, преку кој ги слушаа владините соопштенија.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Нејсе, младиот човек ми помагаше да ги одвртам стутканите панталони и да ги закачам на закачалки, да ги наредам по гардероберите, да ги испрскам со топла вода и да чекам до 9 часот да се испеглаат сами од себе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Во болницата немаше топла вода за капење, но двапати во целото наше престојување бевме две „Голи Маји“, нормално со инфузиите во вена, закачени на шајка во бањата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Збогувајќи се со мажите Јанчески главите на сојовите од женската одаја си ги собираат домаќинките и заедно со нив преку тремот (од горниот крај на пондилата, врзани за јаслите дремат над нив неколку добичина, разделен е со куќното огниште над кое, прикрепени за гредите, висат камушки, а на нив, во секое време на денот и ноќта и откога се паметува котел со топла вода) и низ Мала врата излегуваат направо на срецело, ги дочекува зрачна вечерна зора.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
2. Натаму од Неделска Вода, околу наоколу по должината на целиот гребен на Потковица, некаде и на падините, под осамена оскруша, под осамен глог, или под осамен џбун од диви рози, сѐ до нејзиниот крај, односно сѐ до почетокот на источниот лак, се таат Средочна Вода, Топла Вода, Киселец и многу други знаменити или безимени води кои служат за поило на луѓето, на добитокот и дивината.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Како ти е сега, синко, го прашувам. - Кај одиме сега, кај ќе одиме сега, вели и топла вода му застанува околу главата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му даваа дури и топла вода за миење.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Среде одајата, со спуштени пердиња, и во полутемното, беше ставено калаисано купелче со топла вода, а околу него се моткаше лично попот Никола од Ралин-Панта маалото, кого сигурно Тодора го беше донесла со чезата за да го крсти детето по рисјанските обичаи.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Извесно време молчеше. Ќе земам топла вода, велам јас, и ќе исперам.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ти студеше, многу ти студеше… Ти го полнев термофорот со топла вода, го ставаше до тебе да те стопли…
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ти ги поместуваше перниците, те покриваше со топли ќебиња зошто многу ти беше студено, ти го полнеше термофорот со топла вода.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Сомневаше дека му прави магија да умре, зашто при секое враќање од брегот каде што ја држеше ногата во топлата вода, ја забележуваше неговата слика обесена на ѕидот во одајата, малку помрдната, а на очите фрлена пепел.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
VII Појавата на чадот ја заплаши и ќерка му на Илка, Кала, која беше премногу дебела: се заплаши и не одеше веќе на брегот да се лечи од дебелштијата, како што тоа го правеше, одејќи на она место каде што топлата вода правеше вир и легнуваше во него.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
VI Илко често одеше на брегот, седнуваше крај сулфурната вода, се собуваше и ги пикаше нозете во топлата вода да ја лечи реумата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Но Илко и понатаму си имаше добар апетит, јадеше, шеташе и одеше на брегот да ја лечи реумата во топлата вода.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Доста го спреми девојчето дури Митра се промени, го наполни белиот ѓум топла вода, и ѝ го даде на Гуца Митрина да го носи до црква, та тргнаа трите „мили“ роднини за закон божи — в црква.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Топлата вода на дождот ја буди еротиката на шумата.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Левијатан: бел кит
- пофалба на Моби Дик од Херман Мелвил -
Одмаздата е бел млаз, отровен Жрец
Човек не ти е рамен
твојот пат, божји прст
вперен и прав
одек на екваторот
заледена душа во топли води
одмаздата е млаз, езди на југ!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ваква беше неговата работа: стануваше во пет часот во студеното и сѐ уште темно утро и се миеше со топла вода ако работеше грејачот или со студена ако грејачот не работеше.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Има ли таа кралица, те прашувам јас, пушкомитралезецот на првата десетина, трет вод, втора чета на првиот баталјон на сто петтата бригада, има ли таа кралица барем малку ум штом од топлата вода во широката и долга када оди под дожд?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ќе го истуриш шишето во топлата вода, ќе брцнеш со рачиштето два-три пати и целата вода ќе се претвори во сапуница. Густа како најгуст бел облак.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Јас лично ќе се грижам кадата да биде наполнета со топла вода и тоа онака како што му прилега на еден народен борец.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- О, не може, - се побуни Зоки и мака го фаќа од работата што се отворила. - Може, може, со топла вода и со крпа.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
„А зошто те викал“, продолжувам да испрашувам. „Донеси еден леѓен топла вода“, вели, „да си ги згреам нозете.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Јадеме по педесет грама мерен црн леб и скоро секој ден за ручек и вечера булумач - избурбатено брашно со топла вода.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Иако сето тоа ми беше покомплицирано си турав од топлата вода врз моето тело, шетав со сапунот по нежната кожа и си замислував дека тоа неговите раце ме милуваат насекаде.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Беше јасно како ден: водата во мојата соба ја грееле, прегревале, а во другите соби не можеше да се замисли топла вода.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тие газат со босите нозе низ топлата вода, си играат, трчаат, разговараат. По цел ден.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)