туѓ (прид.) - дете (имн.)

- Ха, - промрморе кметот. - Не сум јас должен да хранам и да се грижам за туѓи деца.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тој и други што му се слични туѓите деца ги испратиле на боиштата, а тука, во Прењес, си живеат подобро отколку дома.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тоа така ќе биде, само што во стварноста, и денес и подоцна, ќе стоиш тука, со опипливо тело и стварна глава, па, значи, и со челото, за да удираш со раката по него.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ти се чини на мравка не згазуа, светица ти се праве секаде, а кога а жегна оти малот ќе го преполоват Илковите деца, „и кошулата од грбот да знам ќе a дада, 'и не и оставам да ми се башарат туѓи деца на мојто огниште.“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Многу плаќаше за мене, мори Чано, со ништо не му се наплатува, ама јас не можам да појдам кај него, не можам да го товарам со туѓо дете!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Загледана во џебот, почна да го кажува расказот: „Изгледа толку страшно да се остане стар ерген, да се остари во борбата за сочувување на достоинството додека молиш за прием кога сакаш да ја поминеш вечерта со луѓе, да бидеш болен и од аголот на својата постела со недели да ја гледаш празната соба, секогаш да велиш ‘добра ноќ’ пред излезната врата, никогаш да не брзаш по скалите со својата жена, во собата да имаш само споредни врати кои водат кон дневните соби на други луѓе, да мораш да им се воодушевуваш на туѓите деца не смеејќи да повторуваш: ‘Јас немам деца’, да го обликуваш својот изглед и однесувањето според еден или двајца стари ергени кои ги помниш од твојата младост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)