убав (прид.) - ден (имн.)

Тихост го прелева ридот. Од мракот Ајги: Од зборот би се одвоил ти Како и од видот. (Парафраза на стих од Генадиј Ајги утро Почнува Убавиот Ден.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Земете ги импресионистите Еден убав ден тие го собраа својот прибор и тргнаа да сликаат надвор. Гледаа како се руча на трева.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Старецот, често, пред да се прибере на починок, во убавите денови знаеше да поседи на тоа трупче, да ги гледа ѕвездите и да влече чадови од своето луле.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој знаеше дека дедо Иван не е без ракииче, но го знаеше и тоа дека иако стар, во убавите денови знаеше да се симне до Гогов Валог само за да ја проба петгодишната ракија на дедо Димо.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во ѓерданот од убави денови и настани, првиот жетвен ден избиваше над сите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тоа ќе бидат убави денови, исполнети со работа, скитање по околните ридишта и кории и смирување во долгите зимски вечери, покрај огништето полно со жар, покрај саканиот старец кој ќе има можност да се изназборува за сите долги, премолчани месеци во планинската осаменост.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во Заветна, низ папратот ечеа ѕвонци и клапки, од кај Дуковската колиба одекнуваа удари на секира, а штурците ја почнуваа својата песна, славејќи го уште од рано убавиот ден.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Убав ден. Ни облаче, ни ветерче. Да им се позлати српот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Браво бе, Ане од Чашка. Ни го разубави овој убав ден.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кети ја почувствува иронијата, како може на таков убав ден срцето да ѝ биде оптоварено со бреме и духот да ѝ биде полн со грижа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Или помеѓу зборовите на вака скудно изразеното незадоволство поради необмисленото однесување сепак беше содржана и премолчаната благодарност за љубовта што и ја беше понудил непознатиот војник на бел коњ, и убавите денови што можеби ги имаше поминато со него (за кои никогаш не беше спремна да раскажува); да не ја забораваме притоа и разочараноста која иако не беше најдитректно искажана веројатно навраќала во нејзините размисли шепотејќи и грдо и неутешно дека замаеноста од лудата среќа за жал премногу кусо трае?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во секој случај таа никогаш отворено и со конкретни зборови немаше изразено незадоволство поради начинот на кој ја прифатила понудата од човекот на кого ни името не му го знаела.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во убавите денови ние се искачувавме по рапавите гранки на врвот од крушата.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тоа утро ридот зарумени од изгрејсонцето, и најавуваше убав ден, ден над деновите, ден кога се роди тоа мало суштество, дар од боговите дар од природата мајка...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Со тие исчекувања во себе, што ја зајазлија, сета негова среќа со убавиот ден и со високото небо, тој веќе не можеше да остане на прозорецот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се сети на убавите денови кога заради облог ја носеше Рада на раце сѐ до тринаесеттиот кат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Мајка ти заслужува повеќе од еден убав ден, рече Дуко Вендија, иако добриот ден завршува како и добриот човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Колку убав пролетен ден, луѓе божји, велеа жените, колку убав ден поминува низ полето!״.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Мачно е да си тажен во еден олку убав ден, рече Роден Мегленоски, и ваков ден не е за погреби. 10
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој почна првин да го отпоздравува: потем погледа во небото и рече колку е убав денот: па го праша за домашните и неговото здравје: па за ова, па за она, па најпосле му влезе во писарската одаја и го праша вистина ли е тој толку близок со мутесарифот Абдула-бег како што зборува чаршијата, и не е лошо да знае и за него, му рече, дека церибашата Осман-ага му е брат од чичко, а дервишот пак Керим, сигурно чул за него, му е асли роден брат, од иста мајка и од ист татко, и тој сега живее во маалата на дервишите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Често лицето и расположението, поради реумата, му се менуваше спрема денот: убав ден - убаво расположение; лош ден - лошо расположение.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Господи, колку убав ден се осамна, ами не можеше вчера така да нѐ причека? си мисли додека си го шмрка чајот без леб и додека со благ поглед го опфаќа брлогот дробнежот на баба Петра и некоја невидлива сила ја исполнува, ја раширува.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тоа второ патување од Гаково до Скопје фиксирано е во Дневникот, а еден добар дел се наоѓа и во Плочата на животот, дека добро сме патувале ние неколкумина, дека приемниот поминал во најдобар ред и дека сме имале неколку убави денови на Вардар над Градската плажа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Мајка, кога ќе видеше од чардакот дека изгреал нов, убав ден, ќе оставеше да влезе некој од толкувачите на кадиските записи, на сиџилите, за да ги дотолкуваат, зашто само Татко го имаше вистинскиот толковен клуч.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На ручекот што го приреди игуменот, се разменуваше по некој збор меѓу полковниците и пратеникот, колку да не се молчи, но сосем за споредни, небитни работи: пратеникот ќе ги прашаше како се чувствуваат овде, како им се допаѓа овој крај, тие го искажуваа своето задоволство, восхитување; го пофалија кметот за пречекот што им го направи и убавите денови што ги поминаа во селото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Еден убав ден, Зоки, мама, тато и баба, појдоа со автобус на крајот од градот за да посетат еден свој пријател.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А нам, таа зима, за која ти зборувам, Господ ни подари неколку убави денови длабок снег.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не смееше да ги заборави убавите денови на детството и младоста.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
ТРИ СЛУЧКИ ОД МОЕТО ДЕТСТВО ЗРНО ГРАВ БЕШЕ ЕДЕН од оние ретко убави денови на преминот меѓу летото и есента.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Поминав уште два убави дена на гости кај дечко ми. Ручав со неговите.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)