убав (прид.) - желба (имн.)

Треба да даваме со чисто срце, човечки, со убава желба, а не за да се фалиме, или пак да очекуваме тоа да ни се врати.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Само две девојчиња имаа споменар.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Покрај убавите желби и страсните бакнежи малечката Пелагија доби еден куп поклони во облека, тетратки и моливи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Во споменарите запишувавме убави желби и стихови со кои го искажувавме другарството.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)