убав (прид.) - земја (имн.)

А велат, убави земји биле тие; здрав инсан, ќе има што да делат нашите синови што ќе останат живи. – Ех, кој сака да бегува, ќе ги крвави гаќите како ние едно време – им се замеша во разговорот и Фета-бег чиј син пред некој месец се врати од војната сакат во левата рака и десното око.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ве потсетувам на некогашните пионери и нивната грижа за чување и разубавување на природата и ве поканувам на ист таков однос, на поголема грижа, на домаќинско постапување кон сè што е наше, заедничко, та да ни биде убава земјата и нам, и на гостите што ни доаѓаат и на поколенијата што ќе дојдат по нас.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)