упорен (прид.) - човек (имн.)

Во провинциско гратче, мрзеливецот библиотекар заедно со мрзеливците од месниот културен оддел дигна раце од својата работа и престана да се грижи за барем малку осмисленото снабдување на работниот човек со книги.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ама што може да прави. Оној под огледалана е некаков упорен човек.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Еден млад работник, упорен човек кој мечтаеше за универзитет, му го труеше животот на библиотекарот, барајќи од него совет што треба да чита.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)