За решавањето на овој идеолошко-естетски проблем имав утешна варијанта: си велев во себе, ќе може да се избере класичен светски автор, но не домашен по секоја цена.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Веруваа во фаталноста како во еден вид нивна утешна варијанта на антиисторија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)