Додека човекот полека се симнуваше на утринскиот ветар, царот прелета со погледот наоколу.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Та и јас го сторив истото! Ја пронајдов убавината! Летав на утринскиот ветар. Од височините гледав на заспаните куќи и градини.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А таа плетенка, а таа плетенка, докторе Ференц, имаше мирис не само на млада девојка, ами и на планинска и шумска зора, на пресен утрински ветар, на роса врз растреперена темјанушка, на млади борја и, на планински поток, на свежо сено, на ноќен ветар, имаше, докторе Ференц, мирис на свежо ископан ров, мирис на штотуку довршен бункер, мирис на јаново цвеќе, мирис на шумска јаготка, а најчесто мирис на барут... докторе Ференц.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мирисаше на свежина, на студен утрински ветар.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Спроти ѕидот на градината ги гледаше стражарите како ја палат прекрасната машина од хартија и бамбус што мирисаше на утрински ветар.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)