Тој пак, кога нѐ видел фатени за рака, долго време мислел дали да нѐ казни или да ни згази на рацете, на прстите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Всушност некои прсти ме имаа фатено за рамото и ме туркаа кон собата во која ти го беше поминала сосема сама поголемиот дел од твојата последна ноќ.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Можеби таа сила што ме поттурнуваше не беа прсти или рака туку желбата или потребата над која немав контрола.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ако не можеш да смислиш ништо, ако во главата немаш ни збор за повеста што сакаш да ја напишеш, тогаш кажи ја вистината - дека седиш пред белиот лист ставен во машината за пишување, со раката воврена под ременот од пантолоните, фатен за пенисот како за единственото нешто за што можеш да се фатиш.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Фатени за раце, држејќи се за шинел, за пушка, за ремен, ја прегазуваат реката.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Фатени за раце трчаат низ оросена ливада, низ мека трева некосена.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)