Прво тоа одеше со зборови, но се чини дека и двајцата не се чувствувавме многу јаки во љубовната дијалектика, и затоа наскоро преминавме кон нешто понагледно, кон премерување на своите физички сили.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој дваесет и осумгодишен, силен маж имаше две различни очи: едното му беше зелено, а другото сино (отсекогаш се плашев од него, оти ми личеше дека од двајца е составен), со потсмев гледаше на тоа што разбојот го сфаќам како уметност, а не како средство за стекнување и покажување физичка сила.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тоше, којшто, исто така како Толета, располагаше со добра физичка сила, се заврте да го види Толета и намисли да преземе некоја одбрана, но Толе го шибна со кундакот и тој тргна по другите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)