Уште се кострешам кога ќе ми текне за детето, фрлено под воденичниот цивун, кај што удира водата на замаецот за да го исечат перките, да му го иструпат телото, да не се знае кој го носел дотогаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мажот ѝ беше како некоја кожинка фрлена под нозете на арамијата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)