хотелски (прид.) - соба (имн.)

А вратата на твојата хотелска соба со девет тешки греди потпрена, со девет синџири изврзана, со девет катинари заклучена...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Портирот не праша од каде сте, не се интересира за пасошот, важно е прво да ве смести во хотелската соба, да ви ги покаже леглата: чистиот чаршав, јорган и перница, да наплати кога ќе си одите и дури да ве почести со едно убаво турско кафе за „алашверишот“ Хотелите во Истанбул се и скапи и евтини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Излезе наврапито од својата хотелска соба и со празното куферче слезе да појадува.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ги дополни последните празни простори во својата хотелска соба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На ѕидовите на коридорите и во самата хотелска соба имаше незатнати пукнатини.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Времето главно го минував во хотелската соба, сокриена со дебели, кадифени завеси - и зјапав во телевизорот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Беа мртви ладни во хотелската соба во Лос Ангелес. Рекоа дека мораат да размислат.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ја бирам оригиналната верзија, познат текст од хотелската соба во Јокохама кога ми рецитираше онаа прва ноќ во креветот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се сретнаа во хотелска соба во еден од поскапите хотели во градот - тој сакаше да делува великодушно, барем на првата средба.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ако ме запрашате: „Зошто сакате да работите во Холивуд?“,
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Би можеле да се наоѓаме исто така и во некоја хотелска соба во Лондон, или било каде на друго место.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ги погледнав чевлите во новата хотелска соба и решив да ги оставам тука, зашто новите чевли ќе ми ги фатат цариниците и ќе ме изгорат со царина, згора на тоа, ќе ме обвинат за морално-политички скандал.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Потем со трчање се вратив назад во хотелската соба, ја заклучив вратата и легнав да се одморам, не давајќи им можност на мислата и на чувствата, да ме налазат како мравки од чии полазии ќе страдав и ќе боледував.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тогаш, неочекувано, заѕвони телефонот во хотелската соба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Веќе беше спакуван и седеше во својата хотелска соба не знајеќи како да дотолчи скоро уште еден цел час време.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Акумулаторот се испразни и автомобилот не сакаше да запали, на враќање дома домофонот не сакаше да заѕвони, клучот не отклучуваше, па, барајќи преноќиште, дознав дека хотелите беа преполни и сите хотелски соби беа издадени.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
THE SEEKER ON THE WAY OF SOUND
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Човекот се среќава со сопственото стареење секое утро, во огледалото, но не го забележува, токму зашто е секојдневното (освен ако не бил буден или напиен претходната ноќ, па и тогаш знае дека подочниците ќе поминат со првиот добар сон).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Патникот тивко го навлекува капутот и уште потивко ја отвора и затвара вратата на хотелската соба. ***
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Таму се сретнавме во зимата `84.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сега, патувам со авион, кога ќе ме поканат на некој симпозиум, спијам по хотелски соби, кои во сеќавањето се рециклираат во една безлична соба со божемен уметнички акварел.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ноќта, кога се повлеков во својата хотелска соба, ми стана јасна причината зошто така глупаво се однесував: Надица носеше друго леце од она што го очекував!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
...затоа овие текстови настанати колку што е можно повеќе во процесот на сопственото ослободување од дистанцата ги чувствувам како разоткривање на мојот пат кон новата проза па ја молам почитуваната редакција да ги прифати како мој предлог во поттикнувачката дискусија што започна да се води на страниците од вашето значајно литерарно гласило... искрено свој, зошто ги сакам кроки цртежите или како да се претрча тревогата од разделбите ...сочноста на зрелиот плод впиена во белината на хотелските соби сокот од нутрината излиен попатно танц фигури во постелината во воздухот допира против вечноста летот на недопуштената цигара кон езерото жарот и водата во неподносливоста куса и жешка средба...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Со чекор на слепец чиј инстинкт е недостижен, врел и смекнат од замор, дојдов до својата хотелска соба со избледени тапети и прозорци свртени кон широка и жива улица и се фрлив врз жолтата покривка на креветот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Од прозорецот на мојата хотелска соба набљудував 20 Јапонци, како растовараат огромни делови од искршени камиони.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во него имаше авионска повратна карта и резервација за хотелска соба. Упатница за пари.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Му изгледаше понижувачки неговото прво дете да се роди во хотелска соба.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
(Клаус во својата хотелска соба.) КЛАУС: Кој е? (Тишина. Тропање на вратата. Пауза.) Кој е? (Посилно тропање.) Кој е таму?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
(Хотелската соба на Клаус.Стево и Клаус. На масата пред нив шише коњак.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Еднаш ќе треба да го праша Френк, својата општа база на податоци, зошто американските гости обично ги носат клучевите од своите хотелски соби со себе кога излегуваат, додека европските гости своите ги оставаат на рецепција (што е навика засилена од тешките привезоци).
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Впрочем, воопшто не се ни работи за еротска желба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Хомосексуалноста тука е прашање на дрочење сам во луксузна хотелска соба, по свилена долна облека и во елегантно руво, кај што си го росиш телото со виолетова водичка, си пушиш цигари, си пиеш шампањско, окружен со свежо цвеќе, уживаш во чувството на моќ и си „токму онаков дечко каков што од секогаш си сакал да бидеш“ (130).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Освен тоа, Хичкок го користи старото правило, познато уште на Ајсхил во „Орестија“ дека најгрозните дејствија се случуваат покрај одарот: крајот на настаните од таа секвенца е хотелската соба во која љубезно разговараат Елза и госпоѓа Кејпор, од терасата Ашенден со двоглед ги забележува случките на брегот; секојдневниот животен ритам се дроби врз подлогата на нашето знаење дека во тој момент на друго место, насекаде се случуваат напнати и страшни настани што непосредно се однесуваат на соговорниците, непријатноста, нелагодноста се продлабочува со страшната „лоша вест“.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Почетниот заплет на филмот е во следново: Да ги зароби руските шпиони по кои трага, CIA го измислува својот непостоечки агент по име George Kaplan, за него резервира хотелска соба и возни билети, ја дава облеката на чистење, нарачува телефонски разговори и т.н., за руските шпиони, од кои никој не го видел, да поверуваат во неговото постоење.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ана и Зигмунд ме молеа да тргнам со нив по градот, но јас се жалев на болката во коленото. Навистина поткривнував.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие неколку деноноќија ги минав во хотелската соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се чинеше дека Бути намерно сака во таа просторија да се чувствува отуѓен како во некаква хотелска соба.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А одвај го издадоа сопчето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нема сомнение, кога конечно ќе се вселите во овој нов простор, тој сигурно нема да наликува на дом; повеќе ќе биде како хотелска соба, и покрај фактот што ви обезбедува засолниште и дури и луксузи што порано не сте ги имале.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Последното попладне во Малибу, Мама беше горе во хотелската соба.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)