царев (прид.) - ќерка (имн.)

И кога го составив со мозаикот, кога целото стана Едно, и кога се укажа целата слика на царевата ќерка под колената мои (оти на колена клечев додека чинев невидливото да стане видливо), сфатив дека сум пајак средето на своето завршено дело, дека ме заробила целината, завршеното, дека самиот сум центар на сочинението од рацете мои, дека сам сум се затворил, сум се заѕидал во тоа чудно здание, храм пајажинест.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Настана тишина страшна и сите знаевме дека тоа е некаков знак што Господ го праќа до нас, а во врска со смртта на царевата ќерка. Но никој ништо не прослови.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Свикале царот со сите покрај него: - Јанлаш, јанлаш врли цареа ќерка!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си го зела ќелешо и си ошла во кокошарнико да си седит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)