Опасно ќе биде за него и за стоката, ако малку разјужи или сонцето го смекне горниот слој на снегот, а ноќниот студ го стегне и направи цврста кора.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Никнува од самиот камен и помислуваш дека тука, случајно се ниша тоа на самиот раб помеѓу животот и смртта: сиво и безизразно, со цврста кора и безброј боцки на неа.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)