црвеникав (прид.) - светлина (имн.)

Лево, меѓу дрвјето под ридот, од еден прозорец тревожно одсеваше матно црвеникава светлина.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По ѓумето се разлева ретка црвеникава светлина и се лепи по нашите лица како зажарена пајажина.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)