Децата, црна јас, легнаа без залче леб, гладни. Брашно немаме ни трошка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Одвај се созедов. Гласно реков, како Бог да ми беше сведок, соговорник, во тишината на смртта: „Леле, леле, црна јас, да останевме, тука ќе ни беше гробот!”
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„Црна јас“, како да излезам, како од под туш, ама се напрчив, вдишив воздух, се исправив колку што можев... и излегов.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па јас трчав со сликата по нашата пропаст. Само ти, Господи, ме задржа. Леле, пуста јас, црна јас.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко ѝ ја откри тајната: * * * „Ние, мајко, заминуваме ноќва!” „Каде заминувате, црна јас?!”
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)