црн (прид.) - гранка (имн.)

Мрморејќи нешто неразбирливо, наеднаш се отпушти, па изморен од чекањето, старецот заспа накратко, струполен во коритото направено од влажни црни гранки и мов.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Само двата чкора, оние две мртви дрва, како да изненадуваат; но и покрај толку вода и сонце, тие не пуштаат од своите црни гранки лист и дел се од тагата на оваа голотија.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Планот на париското метро ја одредува со својот мондријановски скелет, со своите црвени, жолти, плави и црни гранки пространата но сепак омеѓена површина на исфрлените псеудоподии - а тоа стебло е живо дваесет часа на секои дваесет и четири, немирниот хлорофил протекува низ него со точна цел, ту се симнува на Шатле ту се качува на Вожирар а ту преседнува кај Одеон за да продолжи до Ла Мот-Пике, двесте, триста, кој знае колку можности за комбинирање за секоја кодирана и програмирана клетка да може да пристапи кон еден сектор на дрвото и да се промолкне во друг, за да излезе од галеријата Лафает и да остави пакет со пешкири или некаква ламба на некаков трет кат од улицата Геј- Лисак.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)