Тоа е скелетот на оваа лажна криминалистичка драма, која, сосема природно, се лизга од некаква црна сторија до травестија, осцилира меѓу метафизичка драма и гег, и уште поотворено отколку другите дела на Жене е проткаена со хумор, од почеток до крај.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)