Десетици и десетици милји на исти пејзажи што циклично се повторуваат како здодевна позадина на нискобуџетни цртани филмови.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Како воопшто го издржуваш овој одвратен, бездушен град кој не поседува минимум критериуми и којшто се пали бескрајно бавно и накнадно, ко фитиљ во цртан филм, и сѐ што имаме од него се тие комично гарави лица наутро во огледалото, ко проклети потсеќања дека овде сѐ е џабе и дека немаме шанси?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Се плашев дека пластичниот стол ќе се распрсне или дека ногалките ќе се раскрачат како ноџињата на онаа срната во цртаниот филм, кога со зајчето лизгаат на лед.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Кртот, бабо? Никогаш не сум видела крт! Само во цртани филмови.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
А ваму и децата уште ненаизгледани цртани филмови знаат дека секое кревање кога тогаш завршува со струполување.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
НОРА: Стоички. M СТОИ = ИЧ KICK, ко што вели мојот пријател од лабораторијата за бесполово размножување.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)