Си облеков чиста маица, и патики обув, и брзаница излегов, да не би мама да се премисли.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И да не сум те видела бос!“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Од бебешки денови создаваат робот и никако не можеш да се ослободиш од: миј заби, миј лице, триј раце со сапун, облекувај чисти гаќи, и чиста маица, и чисти чорапи - секој ден! - секој ден! - и чешлај се, и пиј млеко, и јади леб со мармалад... секој ден - сѐ според еден калап...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Кога сите шумови се стишаа, срипав од постелата и брзаница ги извршив сите утрински задолженија. По ѓаволите!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Добро, до стемнување. Чиста маица облечи.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Другарите ќе ми се смеат. Те молам, мамо.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Мамо, во седум е уште ден. До стемнување, мамо, те молам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Така притаен, божем спијам, наслушнував: влезната врата се затвора; се слушаат чекорите на мама - “Цап - цап -цап - цап!“ како малечки чеканчиња удираат топуците; тато не се слуша; со меки ѓонови се движи како пантер.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)